تکامل طراحی چارچوب دوچرخه

دوچرخه‌ها از زمان زیادی وجود دارند! سوار شدن بر آن‌ها خیلی لذت بخش است و از زمان اختراعشان به طور قابل ملاحظه‌ای تکامل یافته‌اند. در گذشته دوچرخه‌ها به شکل کاملاً متفاوتی نسبت به حالا به نظر می‌رسیدند. پس، بیایید یک قدم در زمان برداریم و ببینیم چگونه قاب‌های دوچرخه تغییر کرده‌اند و برخی از تفاوت‌های کلیدی که رخ داده است.

تکامل قاب‌های دوچرخه

دوچرخه‌های اصلی در دهه ۱۸۰۰ ساخته شدند. آنها به نام "وِلوسیپد" معروف بودند و هیچ شباهتی به دوچرخه‌های امروز ما نداشتند. این دوچرخه‌های اولیه دو چرخ داشتند و اصلی‌تر از چوب ساخته می‌شدند. قاب‌های چوبی نیز بسیار سنگین‌تر از آلومینیوم بود، که باعث می‌شد سوارکردن این دوچرخه‌ها پیچیده‌تر باشد و احتمال شکستن آنها بیشتر بود.

در طول سال‌ها، تولیدکنندگان دوچرخه شروع به استفاده از فلز برای ساخت قاب کردند. قاب‌های فولادی به عنوان ساختار انتخابی شناخته شدند، زیرا ساختمان‌های فولادی قوی‌تر و لایه‌تر از چوب بودند. این قاب‌های فلزی جدید باعث شد دوچرخه‌ها مناسب‌تر برای مسابقات و سفرهای طولانی بشوند. سواران می‌توانستند سریع‌تر و دورتر سواری کنند بدون اینکه خسته شوند.

سیکلت کوهستانی در دهه ۱۹۷۰ محبوب شد به عنوان یک شکل جدید از سواری سیکلت. این نوع سواری نیاز به چارچوب سیکلت متفاوتی داشت، یکی که قوی بود تا بتواند با ضرب و خشوندگی روی مسیرهای سنگی مقابله کند، اما همچنین آسایش‌بخش بود تا بتوان برای ساعات طولانی روی آن ماند. برای بهبود سیکلت‌های کوهستانی، مردم شروع به ایجاد طراحی‌های نوآورانه کردند، از جمله چارچوب تعامل کامل که سفر را صاف‌تر می‌کرد.

تکامل طراحی چارچوب سیکلت از طریق فناوری

با پیشرفت فناوری، طراحی چارچوب سیکلت مجبور شد کنار آن تکامل یابد. طراحان از رایانه‌ها و نرم‌افزارهای تخصصی برای ایجاد اشکال جدید و متفاوت برای چارچوب سیکلت استفاده کردند. این کار مهم بود زیرا به ایجاد گزینه‌های بسیاری در ساخت سیکلت اجازه می‌داد.

در حالی که قاب‌های دوچرخه از فیبر کربن بسیار تبلیغ می‌شوند، آنها یکی از تغییرات عمده خواهند بود. فیبر کربن یک ماده بسیار سبک اما بسیار محکم است. فیبر کربن می‌تواند همه نوع شکل‌های منحصر به فرد و پیچیده‌ای را که طراحان در ذهن دارند، ایجاد کند. این موضوع نه تنها باعث می‌شود دوچرخه‌ها جذاب به نظر برسند، بلکه به سواران کمک می‌کند تا سریع‌تر حرکت کنند و در حال سواری بر روی دوچرخه، کمتر درد بیابند یا انعطاف‌پذیر‌تر احساس کنند. فیبر کربن امروزه به دلیل تأثیر زیادی که بر حس سواری دارد، معمولاً ماده‌ای انتخابی برای ساخت دوچرخه‌های با کیفیت بالا است.

از سخت به معلق کامل

آنها در روزگار اول بسیار سخت بودند. این به معنای این بود که هیچ سیستمی برای جذب ضربات جاده وجود نداشت، که سواری را بسیار نامطبوع می‌کرد. در طول سال‌ها، تولیدکنندگان دوچرخه شروع به ایجاد سیستم‌های معلق کردند. این موضوع باعث می‌شود سواری آسان‌تری داشته باشیم زیرا ضربات و نامتقارن بودن جاده توسط این سیستم جذب می‌شود.

سیستم‌های معلق یک وظیفه دارند: اجازه دادن به شما سریع‌ترین دوچرخه الکتریکی  بالا و پایین حرکت کنند مستقل از چارچوب. این عملکرد سواری را هموارتر و شیرین‌تر برای سوار کننده می‌کند. انواع مختلفی از سیستم‌های تعلیق امروز وجود دارد. سیستم‌های ساده‌ای نظیر گوش ورق جلو و سیستم‌های پیشرفته‌تر تعلیق نظیر سیستم تعلیق کامل که سواران را در جاده‌های خشک و سنگین کمک می‌کند.

سواری شهری + چارچوب‌های سبک وزن

با افزایش عددی افرادی که از دوچرخه به عنوان وسیله انتقال در شهرها استفاده می‌کنند، سازندگان دوچرخه برای جمعیت جدید سواران شهری با طراحی‌های دوچرخه جدید آماده شدند.

نیاز به چارچوبی سبک و فشرده یکی از تحولات اصلی بود. دوچرخه‌های شهری باید قابل ناوبری در میان حشود مردم باشند و ساده به اندازه کافی برای بردن به بالا یا وارد شدن به اتوبوس‌ها و قطارها. این نیازمند طراحی دوچرخه‌هایی بود که به اندازه کافی ساخته شده باشند تا در برابر استفاده مکرر مقاوم باشند اما سبک باشند تا به صورت منظم سوار شده باشند.

امروزه، بیشتر دوچرخه‌های مورد استفاده برای سواری شهری چارچوب‌های سبکی دارند که خوب عمل می‌کنند. این دوچرخه الکتریکی سبک آن را برای افرادی که نیاز به سفر از طریق جاده‌های پرجمعیت یا پارک دوچرخه خود در مکان‌های کوچک دارند، ایده‌آل می‌سازد.

مواد سبز و طراحی پایدار

تا پیش از سال ۱۹۸۹، یک دانشمند ناسا (که مثل ستارگان جنگ است در فیزیک) مدالی برای توسعه آلیاژ آلومینیوم لایت‌تر-از-هوایی که می‌توانست در طراحی قاب دوچرخه استفاده شود، بدست آورد. با این حال، همه مواد دوستانه با سیاره نیستند. وقتی به قاب‌های دوچرخه می‌پردازیم، در نظر گرفتن تأثیر زیست‌محیطی مواد استفاده‌شده بسیار مهم است.

طراحان دیگر نیز به دنبال مواد دوستانه به محیط زیست، مانند بامبو و آلومینیوم بازیافتی، برای طراحی قاب دوچرخه خود هستند. این گروه از مواد نسبت به برخی مواد سنتی بسیار دوستانه‌تر به محیط زیست هستند، اما این تنها سود منحصر به فرد نیست — آن‌ها کاملاً سیکلت الکتریکی همچنین بسیار محکم و مقاوم در برابر سرآمدی هستند. سازندگان دوچرخه می‌توانند با استفاده از این گزینه‌های پایدار، تأثیرات خود را بر روی زمین کاهش دهند.

پایداری در قاب‌های دوچرخه — تاکیراید

این موضوع برای ما بسیار مهم است تا تأثیر خود را بر محیط زیست کاهش دهیم، همزمان با ادامه تولید دوچرخه‌هایی با کیفیت و قوی که مشتریان ما عاشق آنها هستند.